ժողովատուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•տուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հնց․) գյուղական վայրերում՝ ժողովներ և այլ կարգի հավաքույթներ գումարելու տուն ◆ Միտք էր անում ընկեր Սողոն դեռ չհասած ժողովատուն։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ժողովասրահ
  2. տե՛ս ժողովարան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]