ժողովարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հնց․) սենյակ` սրահ, ուր ժողով է տեղի ունենում կամ հատկացված է ժողովների համար ◆ Գնացի ժողովարան Արծրունուն իմ հարգանքը մատուցանելու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հասարակական ժողովարանի սպասավորները Սմբատին տեսնելով միմյանց առաջեցին՝ նրա վերարկուն ու գլխարկն ընդունելու։ (Շիրվանզադե)
  2. դահլիճ, շենք, ակումբ, ուր հավաքվում է որևէ հասարակություն` հանդիպելու` զրույցի` զվարճության և այլնի համար ◆ Խոր ու լայնարձակ ժայռե մաղարան դարձավ հսկայից մի ժողովարան։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Այդ տունը, ուր բնակվում էր ինքը, չարության ոգիների մի ժողովարան էր։ (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) մարդկանց բազմություն, որ հավաքվում է այդպիսի տեղերում:
  4. (հնց․) ժողովածու, հավաքածու ◆ Նրա միտքը մի ժողովարան էր, ամենայն տեսակ առածների։ Բաբկ
  5. (կրոն․) աղոթատեղի, աղոթատուն, աղոթատան աղոթողների ամբողջությունը (հադկապես բողոքականների) ◆ Ժողովարանը ցրվեց և մենք ուղևորվեցինք դեպի տուն։ Գուրգեն Մահարի ◆ Երկար վիճաբանությունից հետո վճռեցին փոփոխակի ժողովվել… սրճարանի վերին հարկում որը բողոքականաց ժողովարանն էր։ Վրթանես Փափազյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ժողովատուն, ժողովրդանոց, դահլիճ, սրահ, հավաքարան
  2. (եկեղ․) աղոթատուն, աղոթատեղի, աղոթարան, ժողովանոց, քարոզարան
  3. խորհրդարան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։