լպիրշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ləˈpiɾʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լը•պիրշ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- չափազանց հանդուգն, անամոթ, անպատկառ, լկտի, լիրբ ◆ Որքան էլ աներես, լպիրշ լինեին Ոդիսևսի հարկի տակ խրախճցող հոմանիները… նրանցից ոչ ոք չէր հանդգնում անպատկառ վերաբերմունք ցույց տալ Պենելոպեին։ Հարություն Սուրխաթյան ◆ Փախիր քարավան այդ պոռնկության լպիրշ ու արբշիռ ցոփ խնջույքներից։ (Ավետիք Իսահակյան)
- լրբություն՝ անպատկառություն արտահայտող՝ պարունակող
- ստոր, անարգ ◆ Լպիրշ խոսքերից ականջները փակած արտասվելով տուն դարձավ։ (Ջավախեցի)
- զզվելի, գարշելի ◆ Ներս մտավ և նեքինապետը՝ հաճոյամոլ Բագոսը, յուր լերկ ու լպիրշ դեմքով։ (Րաֆֆի) ◆ Հետո տար քո խաչը՝ գործիքն հարմար անվերջ կեղցիքի, լպիրշ քսության։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։