պիրկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [piɾk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պիրկ

վանկեր՝ պիրկ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Գ. Ջահուկյանն անհավանական է համարում վարկածները ինչպես հունարեն σφίγγω՝ «սեղմել, կապել» բայի (*sphig-ro->*փիրկ>պիրկ), այնպես էլ թուրքերեն *berk- «ուժ, զորություն» արմատից ծագող ձևերի հետ ունեցած կապի մասին։

Ածական

1. ձիգ, ուժգնորեն ձգված՝ լարված ◆ Պիրկ լար՝ պարան՝ կապ։ ◆ Անշարժությունը քո Պիրկ ոտների դարձընում է ինձ մի խոյ օրուկված։ (Պարույր Սևակ)
2. ամուր, ուժեղ ◆ Պիրկ բազուկներ։
3. ճկուն, դյուրաթեք ◆ Պիրկ օձագալար մարմին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
4. ուժգին, ուժեղ ◆ Պարսաքարի թինդը պիրկ: (Ա. Ալիքյան)

Հոմանիշներ

1. ձիգ, պինդ, գվռ՝ ձգլիկ, կիք, կուփիճ, գել
2. տե՛ս ամուր
3. տե՛ս ճկուն
4. տե՛ս ուժգին, ուժեղ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ taut, tense, tight, strong, hard, powerful, lithe, supple գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сильный (ru) ‎(silʹnyj), тугой (ru) ‎(tugoj), крепкий (ru) ‎(krepkij), гибкий (ru) ‎(gibkij), упругий (ru) ‎(uprugij), сильно (ru) ‎(silʹno), туго (ru) ‎(tugo), крепко (ru) ‎(krepko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։