Ժողովրդաիշխանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdɑiʃχɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դա•վա•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- պետական իշխանության կազմակերպման սկզբունք, այն նշանակում է, որ իշխանության կրողը և միակ աղբյուրը ժողովուրդն է, իրեն պատկանող իշխանությունը ժողովուրդն իրականացնում է ազատ ընտրությունների, հանրաքվեների, ինչպես նան պետական ու տեղական ինքնակառավարման մարմինների ու պաշտոնատար անձանց միջոցով (ժողովրդաիշխանության իրականացման անմիջական, ներկայացուցչական ու միջնորդավորված ձներ)
- պետական իշխանության կազմակերպման սկզբմունք։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։