Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբողջ

վանկեր՝ ամ•բողջ

Ստուգաբանություն

Հին կազմություն՝ ամբ- (հնդեվրոպական ambhi-՝ «շուրջը, երկու կողմից», համեմատել հունարեն άμφί՝ «շուրջը, երկու կողմից, բոլոր կողմերից», լատիներեն amb-) և հայերեն ողջ։

Ածական

առարկան՝ երևույթը և այլն իր բոլոր մասերով, լրիվ, ողջ, բոլոր ◆ Մի ժամից հետո ամբողջ դաշտը կարծես վարած էր գութանով: Հովհաննես Թումանյան ◆ Ռադիոկայան է իմ հոգին հիմա ամբողջ Աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ: Եղիշե Չարենց ◆ Բունըդ շինիր էն հին ծառին, Մեզ մոտ մնա ամբողջ տարին: Հովհաննես Թումանյան
առանց պակասորդի կամ մնացորդի
առանց ընդհատման շարունակվող
ընդհանուր, հանուր

Մակբայ

ամբողջովին, ամբողջապես ◆ Իսկույն թաքչելով թփերի ետև, Ամբողջ բռնված ակամա դողով... Ես ականջ դնել սկսա ագահ: Հովհաննես Թումանյան

Գոյական

ամբողջություն ◆ Հետո լռեց ամբողջը: Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

Բոլոր, ամեն, ամենայն, բովանդակ, ողջ, համայն, հանուր, համակ, համորեն, լրիվ

լոխ, դիփ, լման, սալար, չիմ (բրբ․)

Արտահայտություններ

ամբողջ թիվ - միավորից կամ միավորներից բաղկացած թիվ (առանց կոտորակի)
ամբողջ հոգով՝ սրտով - ամբողջովին, ամբողջ էությամբ

շարունակել․․․