Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վերաճել

վանկեր՝ վե•րա•ճել

Կազմություն

Նախածանց՝ վեր-, արմատ՝ աճ, վերջածանց՝ -ել:

վերստին աճել, աճման պրոցեսը վերականգնել ◆ Դեղին առվույտը հարից հետո դանդաղ է վերաճում: (Դասագիրք)
(փխբ․) վերականգնվել, վարակենդանանալ, վերազարգանալ
(կենս․) կորցրած` վնասված մասը` անդամը նորից աճել` կանաչել
(փխբ․) զարգացումով վերածվել` անցնել մի բանի ◆ Այդ պայմաններում Ռուսաստանի բուրժուա-դեմոկրատական հեղափոխությունը անխուսափելիորեն պետք է վերաճեր սոցիալիստական հեղափոխության: (Դասագիրք)