 էշ գո

Հայերեն

Ստուգաբանություն

Բնիկ հայկական բառ, որը ծագում է հնդեվրոպական *ekw'o - «ձի» բառից։ Հայերենում kw-ն դարձել է շ, ինչպես՝ *k'wōn>շուն, իսկ e-ն դարձել է է հաջորդող շ-ի պատճառով։

Գոյական

ՄՀԱ՝ [hy], [ɛʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էշ

միասմբակավորների կարգին պատկանող կենդանի, որ ընտելացված է և ծառայում է որպես բեռնակիր (նաև հեծանելի), ավանակ
անվավոր պատերազմական մեքենա, քարեր նետելու և պարիսպներ քանդելու համար (պատմ․) (փխբ․)
նույնն է՝ դրակ
գութանի երկար, հաստ ու ծուռ գերանը, որի տակ առջևի կողմից ամրացված է խոփը
խաղողի վեգի հարթ ու լայն կողմը (ժղ․)
թիակի ոսկորը (գվռ.)
խնձորի, տանձի միջուկը, որտեղ կորիզներն են գտնվում (գվռ.)
ընկույզի երկու կեսը իրարից բաժանող փայտեղեն բարակ շերտը
ապուշ, բթամիտ, անհասկացող մարդ (փխբ․)
լարավոր երաժշտական գործիքի լարերի հենարան

շարունակել․․․