ծառայել բայ

Հայերեն

վանկեր՝ ծա•ռա•յել

Ստուգաբանություն

Բայ

վարձու աշխատանք կատարել (մտավոր գործունեության բնագավառում կամ ֆիզիկական բնույթի, բայց ոչ թե արտադրության մեջ, այլ որևէ կարգի սպասարկությամբ) ◆ Հայրը ծառայում էր պետական հիմնարկում որպես գործավար:
աշխատել իբրև ծառա
զինվորական ծառայություն կատարել, զինվորական լինել
սպասավորել, սպասարկել (հանգամանքների բերումով, ըստ անհրաժեշտության ևն, բայց ոչ ի պաշտոնե) ◆ Ոտքի վրա մեզ պատվելու համար ծառայում էին հարսները: (Րաֆֆի)
մեկի անձնական պետքերը հոգալ, մեկին սպասարկել, անձնական ծառայություններ մատուցել ◆ Նուբարը լուրջ բարկանում Էր նրա վրա, ամաչում էր, որ Նահապետը տղամարդ լինելով, ծառայում էր իրեն: (Հրաչյա Քոչար)
մեկին ենթարկվելով՝ մեկի ենթական՝ ստորադրյալը լինելով նրա թելադրանքները՝ պահանջները՝ հրամանները հլությամբ կատարել ◆ Ոչ մի պաշտոն չէր կարող ինձ համար ավելի սիրելի լինել, քան մի թագուհու ծառայել: (Մուրացան)
(փխբ․) ենթարկվել, հպատակվել, ենթակա դառնալ ◆ Այժմ ՆԱՏՕ-ն ծառայում է ԱՄՆ-ի և Բոննի միլիտարիզմին:
մեկին իր օգնությունն առաջաըկել՝ մատուցել ◆ Ինչո՞վ կարող եմ ծառայել ձեզ, ասացե՛ք, ես պատրաստ եմ ամեն ինչ անել ձեզ համար (Ֆ. Նիբել, Զ. Բեյլի):
(փխբ․) նվիրվել, զինվորագրվել որևէ բանի ◆ Կկամենար, այո՛, ծառայել փրկության գործին: (Մուրացան)
գործառել ըստ իր դերի՝ նշանակության, իր դերը կատարել (մարմնի անդամների՝ իրերի՝ գործիքների մասին), աշխատել, բանել ◆ Մարմնի անդամները որոշեցին այլևս չծառայել գլխին: Փոկանիվը ծառայում է որող բոլորակը պտտեցնելուն:
գործադրվել՝ օգտագործվել որպես մի բան ◆ Պեպոյի համոզմունքով բարաթն իր ձեռքում իբրև սուր է ծառայում: (դասագիրք)
որոշ դեր՝ նպատակ՝ նշանակություն ունենալ, որոշ նպատակի համար կոչված լինել ◆ Օրենքներ կան աշխարհում..., որոնք ծառայում են հասարակաց բարվույն և երջանկության: (Մուրացան)
(հնց․) արհեստավորի աշակերտ լինել, մեկի մոտ արհեստ սովորել ◆ Փականագործի մոտ եմ ծառայում: (Մուրացան)
մի քանի գոյականների կապակցությամբ նշանակում է՝ լինել, հանդիսանալ (օրինակ՝ ծառայել, միջոց ծառայել, հիմունք ծառայել և այլ)

Հոմանիշներ

պաշտոնավարել, աշխատել
սպասավորել, սպասարկել, ծառայություն անել, ծառայություն մատուցել
զինվորագրվել

շարունակել․․․