սողալ բայ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սողալ

վանկեր՝ սո•ղալ

Ստուգաբանություն

սող + -ալ

Բայ

փորով գետնին քսվելով՝ գետնի վրա քարշ գալով շարժվել՝ գնալ ◆ Սողում էր օձը քարերի միջին: Հովհաննես Թումանյան
մարմնի որևէ մակերևույթի վրա ելնելով՝ ոտքերով ու ձեռքերով որևէ մակերևույթի քսվելով շարժվել՝ առաջ գալ ◆ Չոլախը սողալով իջավ ձորը՝ թռավ բարակ ջուրը: (Ակսել Բակունց)
մագլցել, ձեռքերով ու ոտքերով որևէ բանի փաթաթվելով դեպի վեր բարձրանալ ◆ Տղան սյան վրայով սողաց դեպի վեր:
սահանքով շարժվել՝ հոսել ◆ Բերդն է միակ անդնդում հուզված՝ խլաձայն ողբով սողում դեպի ցած: Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) անիվների թավալումով սահուն կերպով ընթանալ ◆ Մեր կողքից դանդաղորեն սողում էին տանտերը և զրահամենքենաները: (Սովետական Հայաստան)
(փխբ․) դանդաղորեն տարածվել՝ իջնել ◆ Այնտեղ, հովիտներում սողում է մառախուղը: (Մարտիրոս Վեսպեր)
(փխբ․) գաղտագողի ներս մտնել՝ ներթափանցել՝ շարժվել դեպի մի բանի ներսը ◆ Շապուհն է նորից Հայաստան սողում իբրև վիշապ օձ: Վահագն Դավթյան
(փխբ․) մի բանի քսվելով՝ հպվելով՝ շփվելով անցնել՝ սահել ◆ ՈՒշացած քամին սողում է սարից: (Շուշանիկ Կուրղինյան)
(փխբ․) թափանցել, մտնել՝ սողոսկել, ներթափանցել ◆ ՈՒ հուսահատության պես մի բան սողաց նրանց սիրտը: ՍՌ
(փխբ․) ձգվել, երկարել, տարածվել ◆ Հայոց աշխարհի ձորերը սողում, դառնում են վիհեր: Վահագն Դավթյան
(փխբ․) քծնել, ստրկամտորեն մեկի առաջ ստորաքաշություն անել, ստորաքարշել

Հոմանիշներ

սողսողալ, սողանցել, (գվռ․) բողկտալ, սլլալ, սող տալ, փորսող տալ, փորսող գնալ, փորասող տալ, գետնասող տալ, փորը գետնին քսել, քարշ գալ
տե՛ս զեռալ
մագլցել, մագլել, մագլցտել, բարձրանալ
սողոսկել, թափանցել, ներթափանցել, ներսահել, սողոպել (հզվդ․)
քծնել, շողոքորթել, քծնաբանել, քծնախոսել, շողոմել, խնկարկել, հաճոյանալ

շարունակել․․․