Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խորտակել

վանկեր՝ խոր•տա•կել

Կազմություն

Արմատ՝ խորտակ, վերջածանց՝ -ել:

քանդել, ավերել, փլուզել ◆ Կխորտակեմ կամարները երկնային։ (Ավետիք Իսահակյան)
ջարդել, փշրել ◆ Բռնության շղթաներ է խորտակում Հովհաննես Հովհաննիսյան
հաղթահարել, հաղթել, պարտության մատնել ◆ Մենք կխորտակենք բոլոր խոչընդոտները։
գետին տապալել, զգետնել ◆ Ծառը խորտակել։
կործանել ◆ Նավը՝ գնացքը խորտակել։
պետական կարգը՝ իշխանությունը տապալել ◆ Հեղափոխությունը խորտակեց ցարական բռնապետություսը։
(փխբ․) կորստի մատնել, թշվառ՝ անհույս՝ ծանր վիճակի դատապարտել ◆ Անցավ կյանքս խորտակիր։ (Վահան Տերյան)
(փխբ․) տնտեսապես կործանել ◆ Անտնտեսվարությունը կարող է խորտակել երկիրը։
(փխբ․) ոչնչացնել, վերացնել ◆ Ո՞վ խորտակեց քո երջանկությունը։
(փխբ․) ի դերև հանել, ցրել, հօդս ցնդեցնել ◆ Խորտակել հույսերը։
(փխբ․) ընկճել, խեղճացնել, թուլացնել ◆ Ու դարավոր ցավն անմեկին չի խորտակել էն հոգին։ Հովհաննես Թումանյան

կործանել, ավերել, քանդել, փլուզել, բնաջաջել, ջախջախել, (փխբ․)՝ ջնջել, փշրել, վկանդել (հնց․), քարուքանդ անել, քանդ ու քարափ անել (ժղ․), քարով քարալեխ անել (գվռ․)