Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուռճանալ

վանկեր՝ ուռ•ճա•նալ

Ստուգաբանություն

Հավանաբար կապված է ուռ «ուռչել» արմատի հետ՝ -ճ աճականով. հմմտ. նաև հուռթի:

Բայ

փարթամորեն աճել ◆ Սերմերը լցվել էին արևով, աճել ու ուռճացել: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Գերեզմանի շուրջը տնկված ուռենիները մեծացել ուռճացել են: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Քարաքոսն ու մամուռը գարնան խոնավությունից ուռճացել էին: (Ակսել Բակունց)
ատոքանալ, տռուզ դառնալ
զարգանալով հզորանալ՝ մեծանալ
(փխբ․) զորանալ, զարգանալ, աճել ◆ Թող նա մեծանա, ուռճանա, գուցե նրա հովանվույն ներքո ապրին ու սնանին սիրո ուրիշ բողբոջներ: (Մուրացան) ◆ Մետաքսյան հասավ և ուռճացավ իմ աչքերի առաջ բազմաբեղուն մի խաղացանկով: (Վահրամ Փափազյան)
(փխբ․) կեղեքելով՝ գռփելով հարստանալ, ունևոր դառնալ ◆ Իր գավառական թղթակցություններից մեկում նկարագրել էր մի շատ ուռճացած վաշխառուի արարքներ: (Նար-Դոս) ◆ Նա մեր կալվածներով ուռճացել, ձգտում է իշխանության: Դերենիկ Դեմիրճյան
(փխբ․) վարարել, հորդանալ, ափերից դուրս գալ ◆ Գետի ջրերը ուռճացել էին: (Մամուլ)
(փխբ․) ուռչել, բարձրանալ ◆ Արգավանդ կավը ուռճանում է նոր սերմերով: (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) ուժեղանալ, նոր թափ ստանալ ◆ Սկզբում ընդհարվում են տարբեր ճաշակները, ապա այդ հողի վրա ուռճանում է համոզումների պայքարը: (Արսեն Տերտերյան)
(փխբ․) մեծ չափերի հասնել ◆ Ռազմական բյուջեներն ուռճացած են չտեսնված չափերով: (Մամուլ)
(փխբ․) լայնանալ, ընդարձակվել ◆ Եվ ամեն անգամ սիրտդ ուռճացել է մարդկային ծով զգացումներից: (Մամուլ)
(փխբ․) ուռչել, փքվել, հպարտանալ
(փխբ․) հասունանալ, ուռչել
(փխբ․) զարգանալ, առաջադիմել
(փխբ․) շատանալ, բազմանալ

Հոմանիշներ

աճել
ատոքանալ, հուռթիանալ, լցվել, տռզել (ժղ․)
հզորանալ, մեծանալ (զարգանալով)

շարունակել․․․