խռովյալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χrɔvˈjɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խռովեալ

վանկեր՝ խ(ը)•ռով•յալ 

Ածական

1. (հնց․) խռոված, հուզված, խռովք ապրող
2. վրդովված, խանդարված, անհանգիստ
3. խռովության մեջ գտնվող, ոչ խաղաղ, անհնազանդությամբ՝ զբոստություններով բռնված
4. ալեկոծ, խռովահույզ

Հոմանիշներ

Վիրավորված,տվայտալից,այլայլված,հուզված

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։