Հայերեն

«Ք» տառի ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Տառ

Ք, ք

հայերեն այբուբենի 36-րդ տառը, մեսրոպյան այբուբենի վերջին գիրն ու քսանիններորդ բաղաձայնը, անունը՝ քե
(լեզվբ․) ետնալեզվային շնչեղ խուլ բարդ հնչյուն, որ հնչվում է ինչպես միասին արտասանված կհ
իբրև թվանշան նշանակում է 9000, 9000-րդ
(մինչհ․) տարեթվեր նշանակելիս գործ էր ածվում Քրիստոս բառի փոխարեն. գրվում էր մեծատառով և միջակետով ◆ Չորրորդ դարում ՆՔ (նախքան Քրիստոս)
(հնց․) թվաբանության մեջ երբեմն գործ էր ածվում անհայտ թիվը նշանակելու համար՝ համապատասխանեվրոպական x-ին
(լեզվբ․) հայերենի այբուբենի երեսունվեցերորդ տառը, արդի գրական հայերենում՝ ետնալեզվային շնչեղ խուլ բարդ պայթական բաղաձայն հնչույթի գրային նշանը․ բաղադրիչներն են՝ կ ևհ

(հնց․) հոգնակերտ մասնիկ, որով գրաբարում կազմվում էին հոգնակիուղղականև գործիական հոլովները, ◆ Գործ, գործքով
արդի հայերենում գոյականակերտ ածանց ◆ Բերք, խելք։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։