իտալերեն
Jump to navigation
Jump to search
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ իտալերէն
Գոյական
վանկեր՝ ի·տա·լե·րեն
- իտալերեն լեզու։ Պաշտոնական լեզուն է Իտալիայում։ ◆ Մյուսների հետ Լևոնը խոսում էր իտալերեն: (Շիրվանզադե) ◆ Շվեցարիայում խոսում են գերմաներեն, ֆրանսերեն և իտալերեն: ◆ Մի՞ թե սրանք իտալերեն հասկանում են։ (Րաֆֆի) ◆ Իտալերենը ռոմանական լեզու է և առաջացել է լատիներենից։ ◆ Իտալերեն լեզու։ ◆ Իտալերեն ոճ։ ◆ Իտալերեն խոսք։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։