Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•բա•նոս

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

եբենազգիների ընտանիքին պատկանող արևադարձային բույս ◆ (Գդալը) շատ գործածությունից սևացել, աբանոսի գույն էր առել։ (Մուրացան)
այդ ծառի փայտը, սևափայտ
այդ փայտից պատրաստված իր՝ առարկա՝ կահույք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Ջավախք, Վան, Նոր Նախիջևան՝ եբենոս
շատ կարծր
(փխբ․) սաստիկ ժլատ, չզիջող, հաճախ գործ է ածվում քար բառի հետ ◆ Քար-աբանոս չի դաշվի։ (Գևորգ Ջալաշյան)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։