աբլաբուդա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աբ•լա•բու•դա 

  1. Թբիլիսի, Գոմեր՝ թափթփված, փնթի ◆ Էհ, աբլաբուդ, կոսե, սա մինձ մարթ է, կոսե։ (Խաթաբալա) ◆ Աբլաբուդին մեկն է եղեր:Ձ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։