աբլախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աբ•լախ 

աբլախ 1[խմբագրել]

  1. Պարտիզակ՝ կլորադեմ, լայներես, փքված այտեր ունեցող
  2. Բորչալու՝ խատուտիկ ◆ Ամեն փետ կերի կրակին, աբլախը ման գեր ծմակին։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

աբլախ 2[խմբագրել]

  1. Պարտիզակ՝ (բսբ․) լայնատերև, ջրասեր բույս ◆ Աբլախի տերևները երբեմն այնքան մեծ են լինում, որ անձրևի ժամանակ երեխաներն օգտագործում են իբրև հովանոց։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։