Jump to content

աբլանդվա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աբ•լան•դ(ը)•վա 

  1. Թբիլիսի՝ տեսիլք ◆ Ի՞նչ տեհնիմ, մե աբլանդվա, մե աբլանդվա, վուր ձեռքին ուներ աշխրքիս գուրձերուն հանգի մե ինչ վուր բան։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. աբլանդվա ըլել - մոլորվել ◆ Յիս գիշերներ մթնում իմ նստում, ու դուսը կի փանարը ճխճխում է, վուր ինչ է՝ գուղ ու ավազակ՝ ինչ ունինք-չունինք՝ լուսով տանին, վուր չջարթվի, չփչանամ ան քուչէն աբլանդվա չըլի: (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։