աբհը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աբ•հը 

  1. Մոկս՝ անդրավարտիք, տաբատ, շալվար ◆ Դավիթ ըզուր աբհին էխան։ Ած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։