Jump to content

ադալաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•դա•լաթ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ուրմիա՝ արդարահատ ◆ Աստված ինձ էն օրին արժանացրեց, որ իմ աչքերս քեզ պես մի ադալաթ քննիչ տեսան։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հեքիմ ու դատաստան չկա, մի դրուստ ադալաթ չկա։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։