ադաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•դաշ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Վան, Կարին, Նոր Նախիջևան, Մեղրի՝ անվանակից, նույն անունն ունեցող ◆ Դուն էն գլխեն իմաստուն ես, իմ ադաշ Բանաստեղծի իր երգերով անբասիր, Քեզ ենք գովում գրչով վարժ։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։