ազան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. Արարատյան, Ուրմիա, Ղարաբաղ, Վան, Կարին՝ (կրոն․) մոլլայի՝ աղոթքի հրավիրող կանչը ◆ Եվ իրիկվա կերկերուն թախծոտ ազանների տակ Իր կրակները վառեց ամեն հյուղ ու տուն։ Սարմեն ◆ Մինարեն էր նի ըլնում, որ ազան տա ու իրան հավատացյալ ժողովուրդը գա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ազանի ծանր ու ձգական ձայնն ընդհատեց մեր խոսակցությունը։ (Րաֆֆի)
  2. (փխբ․) շատ ձանձրացնելու չափ երկար խոսք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]