ազդանշվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑzdɑnʃˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ազ•դա•ն(ը)շ•վել 

Բայ

1. ազդանշել բայի կրավորականն ու չեզոքը

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ ազդանշվել Ենթակայական դերբայ ազդանշվող Հարակատար դերբայ ազդանշված Համակատար դերբայ ազդանշվելիս Անկատար դերբայ ազդանշվում Վաղակատար դերբայ ազդանշվել Ապակատար դերբայ ազդանշվելու Ժխտական դերբայ ազդանշվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա ազդանշվում եմ ազդանշվում ես ազդանշվում է ազդանշվում ենք ազդանշվում եք ազդանշվում են Անկատար անցյալ ազդանշվում էի ազդանշվում էիր ազդանշվում էր ազդանշվում էինք ազդանշվում էիք ազդանշվում էին Ապակատար ներկա ազդանշվելու եմ ազդանշվելու ես ազդանշվելու է ազդանշվելու ենք ազդանշվելու եք ազդանշվելու են Ապակատար անցյալ ազդանշվելու էի ազդանշվելու էիր ազդանշվելու էր ազդանշվելու էինք ազդանշվելու էիք ազդանշվելու էին Վաղակատար ներկա ազդանշվել եմ ազդանշվել ես ազդանշվել է ազդանշվել ենք ազդանշվել եք ազդանշվել են Վաղակատար անցյալ ազդանշվել էի ազդանշվել էիր ազդանշվել էր ազդանշվել էինք ազդանշվել էիք ազդանշվել էին Անցյալ կատարյալ ազդանշվեցի ազդանշվեցիր ազդանշվեց ազդանշվեցինք ազդանշվեցիք ազդանշվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի ազդանշվեմ ազդանշվես ազդանշվի ազդանշվենք ազդանշվեք ազդանշվեն Անցյալի ապառնի ազդանշվեի ազդանշվեիր ազդանշվեր ազդանշվեինք ազդանշվեիք ազդանշվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կազդանշվեմ կազդանշվես կազդանշվի կազդանշվենք կազդանշվեք կազդանշվեն Անցյալի ապառնի կազդանշվեի կազդանշվեիր կազդանշվեր կազդանշվեինք կազդանշվեիք կազդանշվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի ազդանշվեմ պիտի ազդանշվես պիտի ազդանշվի պիտի ազդանշվենք պիտի ազդանշվեք պիտի ազդանշվեն Անցյալի ապառնի պիտի ազդանշվեի պիտի ազդանշվեիր պիտի ազդանշվեր պիտի ազդանշվեինք պիտի ազդանշվեիք պիտի ազդանշվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի ազդանշվի՛ր ազդանշվե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։