ազնավուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ազ•նա•վուր
- Գոմեր՝ հաղթանդամ, հսկա, քաջ ◆ Էդ Սանասար ու Բաղդասար եղբայրները աժդահա մարդիկ հո չեն, ազնավուր են, զորքը նրանց ի՞նչ կանի։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Ուտելու համար ազնավուր ի, պանիլու համար փըտուկ։ (Ձեռագիր)
- Վան՝ երևակայական էակ, ոգի, քաջք (հեքիաթների մեջ) ◆ Փոքր-ինչ էլ խոսեմ քեզ Վասպուրականի ժողովրդյան ճանաչած դևերի, ազնավուրների և քաջքերի մասին։ (Վահրամ Փափազյան)
- (նորբ․) ազնվական ծագում, ազնիվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։