աթաբաբա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•թա•բա•բա 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ պապից պապ, հին օրերից, պապենական ժամանակներից ◆ Նա աթաբաբա լսել ա, որ իր օղորմածիկ պապերը մեծ մարդիկ են եղել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աթաբաբա մունք ընտհենց ընք տեսալ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։