աթակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•թակ 

  1. Մարաշ՝ հագուստի փեշը, քղանցք ◆ Աթոն արխալուղին աթակը չամռոտել է։ (Ձեռագիր)
  2. Մեղրի, Սեբաստիա՝ մոտ, առջև ◆ Գնացին խալիֆի աթակը։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։