աթակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•թակ
- Մարաշ՝ հագուստի փեշը, քղանցք ◆ Աթոն արխալուղին աթակը չամռոտել է։ (Ձեռագիր)
- Մեղրի, Սեբաստիա՝ մոտ, առջև ◆ Գնացին խալիֆի աթակը։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։