աթիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•թիլ ;

  1. Արարատյան՝ վայել, հարմար, համեմատ ◆ Մեկն էլա իր աթիլ բան չուներ։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. Թե էնպես բան էլ ռաստ գա, որ էս պահարաններին աթիլ բան չի, էս պուճախը դիր (Ձեռագիր)
  3. Ղարաբաղ, Նոր Ջուղա՝ փոխարեն ◆ Էսօր եղբորս աթիլ ես եմ եկել բանի կենալու։ (Ձեռագիր)
  4. Ղարաբաղ՝ սեփական, պատկան ◆ Էն խնձորան մէր աթիլ հողումն ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։