աժախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ժախ 

  1. տե՛ս ժախ տանիքի գերանների վրա փռած ճյուղեր, մացառ կամ խոտ, որի վրա փռում են եղեգ, հարդ, ցեխ և ապա հող լցնում ◆ Աժախի վրա դնում էին ցեխ։ (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։