աիմաական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑimɑɑˈkɑn]

վանկեր՝ աիմ•աակ•ան••  ==Բառակազմություն==ի, գ․ 1․ Ազգային ինքնորոշում միավորում (Աիմ) կուսակցության անդամ։ Մարզային նախագահը և էլի ուրիշ ԱԻՄ-ականներ հայտարարացեն ԱԻՄ-ից հեռանալու մասին ԼՕ։ ԱԻՄ-ի Արաջնորդը լրագրողների ուշադրությունը հրավիրեց նաև նախկին ԱԻՄ-ական Վ․Տերտերյանի անի և վարքագծի մի քանի մանրամասների մասին ԱԶԳ։ 2․ ած․ ԱԻՄ-ին պատկանող՝ վերաբերող՝ հարող։ Պարտադիր պայման է ԱԻՄ-ական, այսինքն՝ ԱԻՄ-ի կողմնակից լինելը

Գոյական

1. (նորբ․)

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։