աիմական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑimɑˈkɑn]
վանկեր՝ ա•ի•մա•կան
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ազգային ինքնորոշում միավուրում կուսակցության անդամ ◆ Մարզային նախագահ և էլի ուրիշ ԱԻՄ-ականներ հայտարարեցին ԱԻՄ-ից հեռանալու մասին։ Լրագիր օր (օրաթերթ) ◆ ԱԻՄ-ի առաջնորդը լրագրողների ուշադրությունը հրավիրեց նաև նախկին ԱԻՄ-ական Վ․ Տերտերյանի անձի և վարքագծի մի քանի մանրամասների մասին։ «Ազգ»
- ԱԻՄ-ին պատկանող՝ վերաբերող՝ հարող ◆ Պարտադիր պայման է ԱԻՄ-ական, այսինքն՝ ԱԻՄ-ի կողմնակից լինելը։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։