ալաբոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•բոց 

  1. Սեբաստիա, Եվդոկիա, Երզնկա՝ (եկեղ․) տյառն ընդառաջի տոնին վառվող խարույկ, որի վրայով նշանված աղջիկնեը և նորահարսը ցատկում էին՝ իբր հաջող բախտի արժանանալու, իսկ երեխաները՝ զվարճանալու համար, տրնդեզ
  2. տյառընդառաջի խարույկի վրայից ցատկելու գործողություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։