ալալորոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•լա•լո•րոց
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Նոր Բայազետ, Համշեն, Մուշ՝ աղմուկ, աղմկարարություն, խառնիխուռն վիճակ, իրարանցում ◆ Ալալորում՝ երկուշաբթի, ջուր պղտորավ չորեքշաբթի։ Ահ ◆ Կանանոց Մաչին ալալում ա ընգալ, ուրուր կոշտ-կոշտ ըն անում, պենը վախտին հազիր անում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։