ալալոց-գալալոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•լոց-գա•լա•լոց 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Նոր Ջուղա, Սասուն, Մուշ, Կարին՝ փորձանք, պատահար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ալալոց-գալալոց անել
  2. ալալոց-թալալոց անել
  3. ալալոց-փալալոց անել, թերի, անկանոն մի բան անել, գլխառադ անել, գլխառադ անել ◆ Խմորը ալալոց-գալալոց ես արել, լավ չես հունձել։ Սահակ Ամատունի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։