ալաշկալաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լաշ•կա•լաշ 

  1. Վան, Խարբերդ, Ուրմիա՝ զվարթ, կայտառ, աշխույժ, վառվռուն ◆ Իմ յար ալաշ-կալաշ էր։ Ժվ
  2. քաջ, կտրիճ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։