ալաշ-մալաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լաշ-մա•լաշ 

  1. Մուշ, Վան՝ բարետես, վայելուչ ◆ Ինչ ալաշ-մալաշ մարդ է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։