Jump to content

ալապռկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•պ(ը)ռ•կել 

  1. Մուշ՝ բռան մեջ հավաքել ◆ Դավիթն էր, էտոնց եղած-չեղած հացեր ալապռկեց, դրեց մի անգամ բերանը։ ՍԾ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։