ալափուչիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•փու•չիկ 

  1. Արարատյան, Կարին, Սասուն՝ մրրկված, փոթորկված (ամպեր) ◆ Շուտ արեք, պրծեք ցորենը մաղելը, ամպերը գլխներիս վերև ալափուչիկ են խաղում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։