ալաքլունգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•լա•ք(ը)•լունգ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ՝ սև ու դեղին բծերով միջատ, որի չորացրած ու ծեծած փոշին օգտագործում են որպես դեղ ◆ Մաթոն վերադառնալով՝ փալասի մե փաթաթած ալաքլունգի փոշին հանձնեց Շողերին։ (Ձեռագիր) ◆ Ըրեխին դառած շունը կծել ա, ալաքլունգ ա պետք։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։