ալեբարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛˈbɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լե•բարդ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< алебарда < ֆր. hallebarde < գերմ. helmbarte կացին
Գոյական
- (հզվդ․) ծայրին կացնաձև հարմարանք ունեցող նիզակ ◆ Ծանր թուրը և ալեբարդն ավելի էին խստացնում նրանց անհրապույր արտաքինը։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալեբարդ(ը) | ալեբարդներ(ը) |
| Սեռ. | ալեբարդի | ալեբարդների |
| Տր. | ալեբարդի(ն) | ալեբարդների(ն) |
| Հայց. | ալեբարդ(ը) | ալեբարդներ(ը) |
| Բաց. | ալեբարդից | ալեբարդներից |
| Գործ. | ալեբարդով | ալեբարդներով |
| Ներգ. | ալեբարդում | ալեբարդներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։