ալեխեղդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛˈχɛʁd]
վանկեր՝ ա•լե•խեղդ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) ալիքներից խեղդված ◆ Փեթար գյուղն էր, աղոթասաց Մարութա ձյուներն էին ու ալեխեղդ սասնիկ մի ողբիկ՝ երգը շուրթերին։ Կամո Արեյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։