Jump to content

ալի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լի 

  1. Թբիլիսի՝ բոց, կրակ ◆ Տնիրը վուր պաժար ին գցում, նրա ալին կարմիր չէ՞: (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Կարին, Խոտուրջուր, Համշեն՝ էլի, դարձյալ, վերստին, կրկին ◆ Ալի իրանց էշն են քըշըմ։ (Խաթաբալա) ◆ Ալի եկավ այդ անամոթը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Արարատյան՝ (գործ է ածվումկապակցության մեջ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ալին տալ, հորձանք տալ, ալեկոծվել ◆ Քանի ջուրը ալին տա, վեր ունի քարին տա։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
  1. տե՛ս ալք¹

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։