ալհդուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ալ•հ(ը)•դուկ 

  1. Մուշ, Վան՝ շփերթ, շտապ ու անզգույշ գործ անող ◆ Ալհըդուկ մարդ աման շատ կկոտրե։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։