Jump to content

ալոց-գալոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑlɔt͡sʰ ɡɑˈlɔt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լոց-գա•լոց 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. Մուշ՝ (ժղ․) փորձանք, պատահար ◆ Ալոց-գալոցից հեռու մնալ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. փորձանք, աղետ, դժբախտություն, չարիք, պատուհաս, կրակ (փխբ․), (հնց․) փորձ, փորձան, կրակ ու պատիժ, կրակ ու ցավ, կարկ ու պատուհաս
  2. դիպված, պատահմունք, (գվռ․) մանա, խաթա, խաթաբալա, շառ, փաթերաք, փոթոց, շառ ու շուռ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ալոց-գալոց լինել -
    1. հանկած կորչել, անհետանալ
    2. անսպասելի փորձանքի ժամանակ գլուխը կորցնել

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]