ալոց-գալոց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑlɔt͡sʰ ɡɑˈlɔt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լոց-գա•լոց 

Գոյական

1. Մուշ՝ (ժղ․) փորձանք, պատահար ◆ Ալոց-գալոցից հեռու մնալ։

Հոմանիշներ

1. փորձանք, աղետ, դժբախտություն, չարիք, պատուհաս, կրակ (փխբ․), (հնց․) փորձ, փորձան, կրակ ու պատիժ, կրակ ու ցավ, կարկ ու պատուհաս
2. դիպված, պատահմունք, (գվռ․) մանա, խաթա, խաթաբալա, շառ, փաթերաք, փոթոց, շառ ու շուռ

Արտահայտություններ

1. ալոց-գալոց լինել -
   1. հանկած կորչել, անհետանալ
   2. անսպասելի փորձանքի ժամանակ գլուխը կորցնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։