ալուբալի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լու•բա•լի 

  1. Թբիլիսի՝ կեռաս ◆ Աղաք կնգըդիքը շլապկաների վրա խաս վարթիր էին շինում, խան իրգրի բերք՝ բալ, ալուբալ, շլոր, ծիծակ, սիմինդ, սոխ, սխտոր։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։