ալուկ

Միջին հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈluk]

Ածական

1. (գուն․) վառ կարմիր

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Անահիտ Հայրապետյան, Գունանունների բացատրական բառարան, Երևան, «Նաիրի», 2004 — 40 էջ։

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լուկ 

ալուկ 1

1. Մուշ, Վան, Սասուն՝ բույսի նորաբողբոջ ծիլ

ալուկ 2

1. Սասուն, Արաբկիր՝ մինուճար ◆ Թեք գացեր, ջիվթ է եկեր Ալուկ հարսնուկմ է բերե։ (Անդրանիկ Փոլատյան)

ալուկ 3

1. Ակն, Կեսարիա՝ գույնզգույն ◆ Քալե, հարսնուկ, քալե, հարսնուկ, ալուկ փեշերդ վեր ծալե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։