ալուստի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•լուս•տի
- Արարատյան՝ իսկույն, անմիջապես ◆ Ինչ սիրտն ուզում էր՝ ալուստի վազում էր բերում։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Թագավորը մնում ա զարմացած տղին մտիկ անելու, թե ալուստի էս որդիանդուս էկավ, ընդե կաննեց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։