Jump to content

ալվա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ալ•վա 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ դարձյալ, կրկին  Մի՛ լար, մարիկ, մի՛ լար, ես ալվա տի գա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)  Ալվա էկան գարնան օրերը, Առնիմ յարս, էլլամ կանանչ լեռները։ Համո Սահյան  Վաղը ալվը պիտոր էրթամ։  Մեկ ալ իրիկունը ալվա դուռը թխրցուցին։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։