Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ալ•վ(ը)•լան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ալ կարմիր
(փխբ․) թեժ, ջերմ, հուրհրան ◆ Ու կարոտդ հանկարծ ալվլան՝ ողջակեզ հոգիս արևեց։ Եղիշե Չարենց

կարմիր, կարմրագույն, կարմրաթույր, կարմրերանգ, կարմիրերանգ, կարմրորակ, արնագույն, հրագույ, ատրագույն, բոցագույն, կրակագույն, կրակերանգ, շառագույն, շիկակարմիր, վարդակարմիր, կարմրաբոսոր, կարմրուկ, ալ, ալկարմիր, բոսորագույն, բոսորերանգ, բոսորաթույր, բոսոր, բալագույն, բալերանգ, բոցարյուն, կակաչագույն, (հնց․)՝ կարմրերփն, կարմրերփին, կարմրերփյան, լալ (գվռ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։