ալրաթաթախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ալ•րա•թա•թախ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ ալյուրոտված, ալյուրի մեջ թափված ◆ Նրա փափախը, դեմքը, տրեխները, ինքն ամբողջովին ալրաթաթախ է։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։